Samræður eru viðfangsefni þessarar bókar í tvennum skilningi. Í fyrsta lagi er því haldið fram að Íslendingasögur séu samræður höfundanna við fortíð sína, samræður miðalda við söguöld eða víkingaöld, leit sagnamannanna að skilningi á heimi fyrri tíma og þar með sjálfum sér. Í öðru lagi er fjallað um samræður nútímalesenda við fortíðina og tilraunir þeirra til að taka þátt í orðaskiptum þeirra eldri frá sínu eigin sjónarmiði.