Í minningabók Vigdísar Grímsdóttur niðar hafið. Öldurnar hníga jafnskjótt og þær rísa, en í sérhverri lýsir skamma stund minning frá genginni tíð. Smám saman kviknar í huga lesandans veröld sem var, með yfirbragð trega því að hún kemur aldrei aftur. En um leið er hún lifandi og hlý því að hún er ekki að fullu farin, heldur nálæg, önnur og ný í þeirri veröld sem er og verður.