Sumarið 1983 stakk Óskar Árni Óskarsson fáeinum bókum og fataleppum niður í ferðatösku. Ferðinni var heitið til Kúbu þar sem hann ætlaði að starfa í mánaðartíma ásamt nokkrum hópi Íslendinga og annarra norðurlandaþjóða.

Á þessum tíma var landið að mestu lokað útlendingum og því var hér um einstakt tækifæri til að kynnast landi og þjóð. Á meðan á dvölinni stóð hélt hann dagbók sem hér birtist góðfúsum lesendum nánast óbreytt.

Óskar Árni Óskarsson er þjóðkunnur fyrir ljóð sín og prósatexta.