Margir eru komnir með upp í kok af sniðugum fléttum eða margbrotnum söguþráðum. Pínulítil kenopsía er kjörin fyrir þá einstaklinga. Verkið er líka tilvalið fyrir fróðleiksfúsa og þá sem hafa unun af því að hlæja og hugsa í sömu andrá.

Raunar má segja að verkið sé í hálfgerðri uppreisn gegn hefðinni að því leyti að það er andstæða við flest það sem má kallast „góður skáldskapur“. Verkið ávarpar lesanda og lýgur að honum. Það þaggar niður í honum, segir honum að hypja sig en réttir svo út faðminn aftur. Það gerir grín að honum og kitlar oftar en ekki hláturtaugarnar.

Að því leyti má segja að Pínulítil kenopsía sé svolítið eins og stríðinn stóri bróðir. Verkinu er ekki alvara, en það er þó háalvarlegt á köflum. Samt ekki…